DÖNGÜ

Delifişek çocuklardı,

Zaman sektirirlerdi çarpan yürekte

Rüyaları vardı

Umutları bir de, gelecekte…

Bir ömür törpüsüydü hikayeleri

Dövülürdü zamanın dibeğinde. . .

Dövüldükçe dingin

Dövüldükçe sabırlı

Dövüldükçe olgunlaşan

Dövüldükçe bastırılan

Dövüldükçe patlamaya hazır bir volkan

Dövüldükçe insan. . .

Nerede şimdi o çocuklar!

Uzun yolculuklardan, aşklardan ve acılardan

Tınıdan, huzurdan, kavgadan ve coşkulardan

O kadar çok şey var ki geriye kalan. . .

Solmuş albüm yapraklarından

Koşarak bu güne çıkan o güzel insanlar,

Şimdilerde dökülüyor

bahar yaprakları gibi fotoğraflardan. . .

Sanma! sonudur döngünün

ki yeşermiştir tohumlar,

Çıkar gelirler yine tarlalardan. . .

Ellerinde özgürlük bayrakları

Yine hep birlikte söyledikleri şarkılarla,

Çıkıp  gelirler, sökün ederler

Meydanlara. . .